Taciz

Taciz

Çocuk, genç, yaşlı; kadın veya erkek herkesin korkulu rüyası haline gelen taciz olaylarına dur diyebilmek neredeyse imkansız hale geldi. Hemen hemen her gün kulağımıza bir taciz olayı çalınıyor. Anneler çocuklarını özgürce sokağa salamıyor, kadınlar özgürce sokakta yürüyemiyor. Kıskaç altında kalmış gibiyiz. Çözümü de bulunamıyor. Bu insanlar çok sinsi ve kurnaz kimseye görünmeden işlerini becermeyi biliyorlar. Yakalananlarsa iyi hal arkasına sığınıp paçayı kurtarıyorlar çoğu zaman. Bazen de kurban rezil olurum korkusuyla veya saldırganın tehditleriyle susuyor. Bu gidişe dur diyecek bir şeyler yok mu?

Toplum olarak ahlaki sorumluluğumuzun bilincindeyiz ama kendimizi koruma ve hakkımızı savunma konusunda oldukça pasif durumdayız. Oysa bu çirkin saldırıların karşısında sesimizi çıkarıp çığlık atmasını başarmalıyız. Azınlık olan içimizdeki bu sapıkları talere etmesini başaracak bir yöntem bulmamız organize olmamız ve direnç göstermemiz şart.

Çocukluğunda, gençliğinde veya yetişkinliğinde saldırıya maruz kalan insanlar travmatik tipler haline gelip sağlıksız bir kişilik oluşturuyorlar ve hayata bakış açıları korku dolu hale geliyor. Bunu yapanlarsa yaptıkları normal bir şeymiş gibi ortalıkta dolaşıp tekrarı için fırsat kolluyorlar. Sanmayın ki bu sapıklar cahil ahlaksız kişiler arasından çıkıyor. Haberlerde görüyoruz duyuyoruz bir öğretmende sapık olabiliyor bir profesörde; cahilde sapık olabiliyor eğitimlisi de, köylüden de çıkıyor bunlar şehirliden de. Bazısı çok saygılı, kibar ve çok güvenilen biride olabiliyor. İnsanların çirkin dünyasının aynası oluyorlar bize.

Dedim ya toplum olarak ahlaki sorumluluğumuzun bilincindeyiz diye… Dindarız, sorumluluk sahibiyiz, ahlaklıyız ve çirkin saldırılara karşı yüreğimizde nefret taşıyoruz ama sadece o kadar. Haberlerde duyuyoruz susuyoruz, toplumda duyuyoruz susuyoruz. Duyarsızlaşmışız ve bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyoruz oysa toplumsal olarak tepkimizi göstermemiz gerekiyor. Bu sapıklara karşı mücadele eden kuruluşlara gidip bizimde bir şeyler yapabileceğimizi ve bu konuda bilinçlendirilmek istediğimizi söylemiyoruz.

Eğer toplumun dirliği düzeni ve ahlak yapısının devam etmesini istiyorsak bu sapıklara bir dur diyelim. Gelin sapıklarla mücadele eden kuruluşlarla iş birliği yapıp birleşelim. Toplumumuzu bu ahlaki dejenerasyona sürükleyen durumdan kurtaralım. Hep beraber el ele verelim.

Biz eğer bu gidişe bir dur demezsek… Yasalarımızı bu sapkınlığa karşı güçlendirmezsek kendini bilmez bu yaratıklar ülkemizde gün geçtikçe çoğalacak ve büyüyüp iyileşmeyen bir kanser haline gelecek. Bizler nasıl ki kendi yaşamımızda namusuna düşkün, ahlaklı ve temiz bir yaşam sürüyorsak bu saldırıya uğrayan insanlarda ahlaklı insanlar ve onlarında sağlıklı bir yaşam sürme hakları var. kendimize tanıdığımız hakları başkalarına da tanıyıp bu gidişata bir dur demesini bilmeli bu çirkin tacizlerin önüne geçmek için sesimizi çıkarmamız gerektiğini bir daha yineliyorum.

Tacizciler gerek hadımla, gerek idamla gerekse psikolojik tedaviyle durdurulmalı. İyi halden beraat etmemeli. Hak ettiği cezayı görmeli, toplumda deşifre edilmeli ve toplumdan tecrit edilmeli ki bir daha kimseye bulaşmasınlar. Eğer cezalar ağır olmazsa bu pislikler gittikçe çığ gibi büyüyecekler yukarıda da dediğim gibi tedavisi imkansız bir kanser halini alacaklar toplumda.

Yineliyorum ve hep yinelemekten söylemekten vazgeçmeyeceğim tepki verelim artık ve harekete geçelim. Biz bu sapıklara dur diyemezsek kim diyecek ve toplumumuzun ahlakını ve sağlığını nasıl koruyacağız. Umarım gereken tepkiyi gösteririz selam ile…